Met dank aan de situatie met betrekking tot Pieter Omzigt heeft het woord elders een (on)duidelijke functie gekregen. Zelfs in de vakantietijd kan het woord terecht en zelfs onterecht worden gebruikt. Je eigen comfortzone, je weet wel je eigen huis-beestje-boompje, “moet” in de vakantie periode plaatsmaken voor ‘locatie elders’. Het heeft ook wel iets, want je moet na afloop van je vakantie toch mee willen praten over al die vakantie anekdotes van anderen die wel op vakantie zijn geweest. Als achterblijver val je anders gewoon bij je vriendenkring uit de ban, ‘als je niet bent geweest’.

Hoe dwangmatig moet je de vakantieperiode zien? Op deze manier kan het mij niet boeien om in het straatje van je directe kennissen mee te moeten lopen, want anders val je buiten de boot. Nee, vakantie moet, ook al is het voor het behouden van je sociale achterban en niet te vergeten je imago.

Het moet toch, een rustgevend gevoel zijn, dat het je past in het straatje van de vakantieplannen om in alle rust, ’s morgensvroeg over een camping te lopen met je toiletrol onder de arm op weg naar de gezamenlijke toiletunit? Al struikelend over de scheerlijnen van je buren, gaat op deze manier je dag van start. Bij het lezen van deze tekst, wordt mij automatisch, het zal in mijn genen zitten, de lust ontnomen om op deze manier op vakantie te gaan.

Ga nu niet direct denken, als lezer van deze blog, dat ik faliekant tegen vakantie ben. Uw gedachtegang kan ik plaatsen en voor een deel heeft u gelijk. Ik ben alleen, maar dat al jaren, van mening, dat velen hun vakantie niet goed beginnen. Impulsiviteit zal hierbij als oorzaak kunnen worden genoemd, dat gekoppeld zou kunnen worden aan het fenomeen “doe ik het wel goed in de ogen van mijn vrienden en/of familie”. Met andere woorden passen mijn plannen wel in hun straatje. Kijk, en dit vind ik nu onbegrijpelijk.

Die vrienden of zelfs directe familie, noem het maar op, hebben niets met uw plan van aanpak van doen met betrekking tot de manier, waarop u uw vakantie probeert te regelen. U, als solist of samen met uw gezin, bepaalt hoe uw vakantie eruit zou moeten zien. De te plannen periode moet in feite worden gezien als een periode van opladen van uw menselijke accu en het resetten van de afgelopen periode.

Schrijver Kees van Kooten (1941) stelt zich met betrekking tot het op vakantie gaan wel erg negatief op. Hij stelt: “de caravan”, Youp van ’t Hek heeft het dan over een sleurhut, wil in feite helemaal niet op vakantie. Je kunt dat gegeven als juist zien, omdat een caravan ‘naar de plaats getrokken moet worden, om er te komen’.  Het is nu eenmaal zo en wij zullen eraan moeten wennen. Soms is moeten minder leuk.

Laten wij eerlijk zijn, een mens heeft ontspanning nodig en in een periode van het jaar moet je even de dagelijkse beslommeringen kunnen loslaten en kunnen resetten, zoals dat zo mooi heet. Het is geregeld, dat u in die periode ook nog, bij wet geregeld, financieel, wordt ondersteund. De werkgever of instantie die je maandelijks geld overmaakt, betaalt zelfs in de vakantieperiode vakantiegeld. Daarvan kun je heerlijk er even tussenuit. Als je jezelf dan realiseert, welk bedrag de fiscus al direct inpikt, is dat voor mij altijd al een gegronde reden geweest om de fiscus never nooit een kaartje te sturen vanaf je vakantie adres. Heb het wel eens overwogen, maar toen ik mijn directe naasten het voorstel deed om de kaart zonder postzegel te versturen heb ik ervan afgezien. De daarop volgende discussie was het mij niet waard.

Verder vind ik het belangrijk de juiste keuze te bepalen met wie u op vakantie gaat. Zeer goede vrienden, die u regelmatig ziet, kunnen in een vakantie plotseling andere vrienden zijn. Je ziet ze in de vakantie 24/7 en dat kan een ander beeld oproepen als u ze 1x per week zou zien. Zo zijn wij met goede vrienden naar een locatie elders geweest. Bij aankomst op de locatie bleek, dat onze ‘goede vrienden’ de camping niet hadden betaald. Gelijk op de eerste dag van je vakantie krijg je een dergelijke confrontatie. Ach je helpt elkaar en je schiet een X bedrag tijdelijk voor. Confronterend is het dan, dat je dezelfde vrienden later op de dag ergens op een terras ziet zitten achter een groot stuk appeltaart. Toch wel een mooie vakantie verder samen gehad, maar toch…….

Vakantie zeg het dan maar. Een woordencollectie hangt er een kaartje aan van ‘jaarlijks toegekende vrijetijd’. Los van de soms toch wel negatieve inhoud van deze blog, maar zie het als een preventief advies, heeft men het nodig om even te ontspannen. Wij hebben recht om op vakantie te gaan.