<> 15-06-2019 <> 6 JAAR BLOGSITE <> 15-06-2025

Toch durf ik de woorden te bloggen, die geruime tijd volgens de massa die wordt gekenmerkt als woke-legioen, verboden zijn. Wat dacht u van Zwarte Piet – Negerzoenen – Moeder- en Vaderdag – neger – zwart en zo zijn er nog wel meer woorden, die bij de genoemde gemeenschap pijn doen. Men is zelfs tegen de slavernij, maar het kopen- en verkopen van voetbalspelers mag wel?

Discriminatie en andere items waarbij wordt gesuggereerd om personen in een vakje te duwen is iets dat verre van mijn bed staat. Wel durf ik, zonder voor die durf toestemming te hebben gevraagd, steeds vaker mij dwars te gedragen op het vlak, dat je bepaalde zaken niet kunt of mag zeggen.

Daarom ben ik ook van mening, als je niet tegen dergelijke absurte feiten in gaat, dat je tegenstander in zijn of haar onderbewust zijn stilletjes een punt noteert in de veronderstellnig, dat iemand luistert. Kijk en daar wil ik een lans voor breken, om te gaan bepalen, dat ik zelf uitmaak en uitspreek wat ik wil. Vanzelfsprekend is het hanteren van de wetgeving en legitieme zaak en daar wil ik ook niet aan tornen.

Zonder bepaalde personages te benadelen, maar wie bepaalt nu wat ik wel of niet mag zeggen. Datzelfde geldt voor het thema, wat ik wel of niet moet eten. Het vegetarisme, prachtig woord voor een minder prettig onderwerp, stelt alles in het werk om velen moedwillig in een strak keurslijf te dwingen. Bijna had ik in dit thema geblogd, “ het zal mij een worst zijn ”, maar dat past natuurlijk ook weer niet in het straatje van de vegetariërs. Als een vegetariër schoenen van leer draagt, daar zegt men dan weer niets van.

Het begint mij steeds duidelijker te worden, dat ons maatschappij hard aan het veranderen is. Zo ben ik tegenstander en daar kom ik eerlijk vooruit om geen vlees meer te willen eten. Het mag natuurlijk allemaal wel iets minder, maar vlees blijft bij mij de hoofdmoot. Als wij zo doorgaan ben ik van mening, dat de Partij van de Dieren ooit het wetsvoorstel indient, dat men wil verbieden dat dieren andere dieren als prooi zien en hen, soms levend, verslinden. Je mag stellen, dat dit toch bij de beesten af is. Denk, dat zelfs de Partij van de Dieren dergelijke beelden zal verafschuwen. Zo vindt met het zelfs nu al erg, dat kippen larven eten en vraagt men zich af “ wat de larven daar zelf van vinden “. Dan sla je toch door!

Wat maakt het ook allemaal uit wat je zegt. Belangrijk is het, dat wat je zegt de waarheid is. Het voordeel van de waarheid hebben is, dat je door kunt blijven praten zonder te hoeven nadenken, over wat je eerder heb gezegd, mocht het niet waar zijn.

Ik heb het de laatste tijd erg moeilijk mee, dat je steeds vaker op je woorden moet letten. Daarnaast vraag ik mij af, waar de oorzaak om niet alles meer te kunnen zeggen vandaan komt? Een oorzaak die mij te binnenschiet is, dat wordt aangenomen om je niet anders dan andere te gaan gedragen en uit te spreken, zodat je niet opvalt of uitgesloten wordt.

Je hebt van die bevollkingsgroepen waar je kunt toebehoren, waar een bepaald spreekgedrag usual is. Eh ik bedoelde gebruikelijk. In die samenstellingen kun je als lid van het geheel je vanzelfsprekend niet anders gedragen dan de anderen. Binnen die groeperingen heb je het niet over Negerzoen en andere verboden niet uit te spreken woorden. Zo wordt door de producent van negerzoenen het woord aangepast met chocozoenen. Men veronderstelt, dat het woordt neger kan wijzen op discriminatie.

Vreemd, dat men daar vroeger anders tegen aankeek. Anders tegen aankeek in de tijd dat het woord discriminatie niet de functie had van het nu. Zo kunnen wij wel doorgaan. Ook de familiaire woorden moederdag en vaderdag daarvan wordt verwacht, dat deze met verloop van tijd worden aangeduid met mamadag en papadag. Bij het vaststelen van deze nieuwe bewoording wordt en is geen rekening gehouden met kinderen die hun vader vader noemen en geen papa. Datzelfde geldt vanzelfsprekend ook voor moederdag eh.. ik bedoel mamadag.

Zo heeft het mooie tuinplantje het Afrikaantje, dat menig tuin opsiert met haar felle kleuren ook een naamswijziging ondergaan. De verkoop aankondiging Afrikaantjes te koop heeft schijnbaar de gedachten richting slavernij gestuurd en er wordt voorgesteld om het mooie tuinplantje voortaan tagetes te noemen afgeleid van de oorspronkelijke benaming.

Als je de feiten op een rij zet dan komt het warrig over wat wel moet en niet meer zou kunnen. Laten wij ons toch gedragen zoals wij gewend waren. Natuurlijk betekent stilstand achteruitgang, maar om nu veranderingen aan te brengen die een trend bepalen, weet niet of je daarin moet meegaan.

Ik vind het allemaal goed. Wij eren de Moeder- en Vaderdag viering en voor de tuin zijn er prachtig Afrikaantjes gekocht. Bij de koffie nemen wij een negerzoen en ik ben niet van plan mij aan te passen qua woordkeuze.