Het valt mij steeds meer en steeds vaker op en ik heb het al vaker in een blog beschreven, dat ons doen en laten door reacties van derden sterk wordt beïnvloed. Natuurlijk verandert onze gehele maatschappij en wat vroeger werd gedaan, zoals het altijd werd gedaan, schijnt nu plotseling over zaken te worden nagedacht.

Toch durf ik mij af te vragen of dat zogenaamde nadenken waar ik op doel, wel echt nadenken is. Vanzelfsprekend zal mijn leeftijd, in de tweede fase van de 70, aan mijn manier van reageren debet ( schuldig ) zijn. Gelukkig maar durf ik te bloggen, dat ik nadenk op basis van het denken.

Ik denk, daar heb je dat woord weer, dat mijn ongenoegen omtrent het onderwerp van deze blog, moet worden gezocht in het gegeven, dat ik een verzoek heb ingediend bij mijzelf, om minder op tik-tok te kijken. Ik probeer mij minder te willen storen aan al die zwevende gedachten, die via dat medium op mijn beeldscherm worden gepresenteerd. Onvoorstelbaar hoe hoog het percentage onzin wordt aangeboden, waarin de mening van niets zeggende persoo wordt gepresenteerd.

Mijn directe naasten hebben mij al geadviseerd “ bezoeken “ tik-tok drastisch te doceren danwel te verminderen, op grond van het gegeven, dat ik nadien toch ergens mijn gal kwijt moet. Niet leuk allemaal om mijn bagger te moeten aanhoren, maar toch schijnt ergens bij mij telkens een stemmetje de overhand te krijgen om de dosering van niet te willen kijken, tegen te kunnen gaan.

Vooral het advies over opvoeding, psychologische onderwerpen, financiën, maar ook allerlei ander geneuzel wordt in no-time op het beeldscherm toonbaar. Vooral de interviews, of wat er mee door moet gaan, werken op mijn lachspieren, maar zijn tevens tenenkrommend om het aan te horen.

Vragen die door “ broekies “ worden gesteld in de trant van: “ hoeveel geld heeft u op dit moment op uw bankrekening staan “, schijnen steeds meer te kunnen en moeten te worden gesteld. Niemand, maar dan ook niemand, heeft het lef, want daar lijkt het op om als tegenvraag te stellen: “waar bemoeit u zich mee? “

De vraag die telkens bij mij opkomt kan worden gezocht in de trant van: “ wie heeft erover nagedacht, om dergelijke onderwerpen , via tik-tok te stellen? ” Daaraan durf ik de vraag te koppelen, mag je dit denken nog wel scharen onder het begrip nadenken?

Zo zag ik een interview op tik-tok, waar iemand de vraag werd gesteld, “ u heeft er bewust voor gekozen om geen kinderen te willen nemen ”. Te willen nemen, stuitte bij mij in eerste instantie op weerstand. Het krijgen van een kind heeft niets te maken met nemen. Ik krijg daarbij het beeld “ oh dan nemen wij even een kind “. Je krijgt een kind, maar een kind neem je niet. Dat zo’n boreling, prachtig woord vind ik het, jouw tijd in beslag neemt, is het gevolg van het krijgen van een kind. Als je dan het argumenten hoor, waarom men niet neemt, dan vraag ik mij af “ waar heeft men het over ”. Zonder enige ervaring, want men heeft nog nooit genomen, voert men een aantal feiten aan, die men heeft van horen zeggen en die niet gebaseerd zijn op eigen ervaring. Wel ben ik als vader en opa van mening, dat een verloskundige ten tijde van een bevalling de nieuwe ouders wel ervan in kennis mag worden gesteld, dat de nieuwe aardklootbewoner (m/v) met verloop van tijd een eigen mening zal ontwikkelen en laten merken dat hij / zij een eigen mening, volgens hem / haar functioneel activeert.

Schijnbaar vind ik het zalig om dergelijke feiten te moeten of willen gadeslaan die op een beeldscherm worden gepresenteerd. Het nadeel van de confrontatie van feiten op tik-tok herbergt een risico om in dezelfde lijn te gaan nadenken als al die, sorry, malloten op tik-tok die een mening durven te ventileren.

Het is onvoorstelbaar hoeveel jeugdigen, die bijna met een handdoek in hun hand om het achter de oren droog te maken, een mening geven op onderwerpen, waarbij ik denk, “ hoe kom je aan die ongefundamenteerde wijsheid “. Er is daadwerkelijk nogmaals niet over nagedacht, terwijl gezien hun optreden in alle ernst wel wordt gedacht, dat men de wijsheid in pacht heeft.

Ik weet het, onze wereld is aan het veranderen. Stilstaan betekent hier duidelijk stilstand en misschien daarom heeft de sociale media een item gevonden om na te denken over situaties. Of dat nadenken kan worden gezien als iets, dat als basis denken heeft, valt te betwijfelen. Je zal maar geen mening hebben en door fake meldingen word je deze aangemeten. Dan mag je toch stellen, dat zo’n aangemeten mening geen enkele basis kent?

Tik tok en al die onsamenhangende media zijn een onderdeel van onze maatschappij geworden. Het wordt tijd om daar eens echt over na te denken.