Het heeft geruime tijd geduurd, dat ik moeite deed om de jojo cultuur van de overheid inzake het Covid19 beleid te begrijpen. Voorop gesteld ik ben geen tegenstander van maatregelen om de Covid-crisis te behandelen. Ondanks het voornemen, wat een mooi woord eigenlijk, om het woord preventie hoger op de ladder te plaatsen dan…
Waar dat door komt is mij, terwijl ik deze blog schrijf, niet duidelijk. Ik heb, maar dan geheel op persoonlijke titel, steeds vaker het gevoel, het vermoeden, ja geef het een naam, dat onrecht een maatschappelijk bezit gaat worden. Toch, als wij het op de keper beschouwen, niet normaal, dat wij onrecht in welke…
Toen mijn kleindochter aan haar ouders vroeg: “waarom kijken wij met onze ogen, en horen wij met onze oren en ruiken wij met onze neus”, werd vreemd op die veelzeggende vraag gereageerd. Hoe zo is dat vreemd? Heeft u er wel bij stilgestaan, dat het lichaam ons, tijdens ons gehele leven, van dienst is?…
Even samen weg uit de sleur van alledag en daarbij nodig ik u uit om met mij ‘mee te rijden’ naar de locatie van mijn bestemming. Bij deze blog van Op Pad heb ik gekozen voor de locatie ‘het Dal van de Mosbeek’. Het Dal van de Mosbeek ligt in Twente en vanuit Ootmarsum gezien…
Het verleden kan niet zonder de toekomst, of moet ik bloggen, geen toekomst zonder verleden. Het maakt in feite ook niets uit hoe je het omschrijft. Beide elementen kunnen niet zonder elkaar. Bijna kun je stellen, dat wij vaker aan onze toekomst moeten denken, dan aan het verleden. De toekomst is per slot van…
Heeft u er wel eens bij stilgestaan hoeveel gebeurtenissen op een dag je moet accepteren? Sommige zijn minder prettig dan andere, maar je moet het wel ondergaan. Een Engels cartoonist vertaalde accepteren ooit eens als: << Ik heb geleerd om geboorte en dood te accepteren… maar soms maak ik nog steeds zorgen over wat…
Een bijna nietszeggende opmerking, maar er zit een diepere betekenis achter. Met de regel: “jij kunt naar de stad fietsen” bedoel ik het begin van het zelfstandig worden. Wie in ons dorp de basisschool verlaat en naar het voortgezet onderwijs moet, is verplicht naar Enschede te fietsen. Ik zie een dergelijk actie als het…
Ben Cramer zingt: “hij was maar een clown”. Toen ik enige tijd geleden deze bijna evergreen op de radio hoorde, deed mij de tekst iets. In de periode toen ik nog actief was als freelance journalist / fotoraaf, leerde ik in het midden van ons land, een straatartiest kennen. Naast zijn activiteiten als straatartiest,…
Waar het doorkomt is mij nog steeds niet bekend, maar Bronkhorst en het pontje hebben op mij een grote aantrekkingskracht. Bij het binnenrijden van het kleinste stadje van Nederland, bekruipt mij het gevoel van ont-moeten en even terug in de tijd. Daarom nodig ik u uit om met mij mee te rijden richting Bronkhorst…
Aan de andere kant van de telefoon had een overdadig arrogant persoon zich voorgenomen om mij te bellen. De uitkeringsfabriek, mijn toenmalige werkgever, had volgens de vader van een zoon er een zooitje van gemaakt. Hij stelde zich voor als testamentair-executeur van zijn zoon. Volgens mij deed ik het juist correct door de man…
