Iemand met schulden is ook een mens
Tijdens mijn werkzaamheden als incasso inspecteur heb ik vanzelfsprekend veel personen ontmoet met erg veel schulden. Toch heb ik altijd moeite gehad met personen die veel schulden hebben en volgde ik hun gedragingen om de dag weer door te komen. Eerst vanaf achter mijn bureau en later “in het wild”, heb ik heftige situaties meegemaakt. Ik kan er een boek overschrijven. Duidelijk zijn de kernpunten bij veel schuldenaren die met elkaar overeenkomen. Men leeft in een survival cultuur en men probeert zich, vooral naar de buren en naasten, vaak beter voor te doen dan de werkelijkheid toestaat. Het is ook niet gemakkelijk om dagelijks de eindjes aan elkaar te moeten kopen om verder te kunnen.
Ik weet niet hoe ik het kan verwoorden, maar ik zag in die periode elke vordering als een dossier. Veel dossiers hebben geen grondslag om ter incasso te worden aangeboden, omdat er teveel losse eindje aan zitten. Vreemd, dat ik nooit het te vorderen bedrag onderwerp van gesprek heb gezien. Een vordering is een vordering en vanzelfsprekend zit daar een te betalen bedrag aan vast. De hoogte, vond ik niet belangrijk. De hoogte van het bedrag bepaalt de looptijd.
Door regelmatig op deurbellen te mogen drukken, vroeger belde ik aan en liep ik hard weg, nu bleef ik tijdens de incassowerkzaamheden staan. Elke deuropening produceerde een andere basis voor het dossier. Aanbellen en zeggen dat de persoon iets schuldig is, daar kom je niet veel verder mee. Dat er een schuld is, dat weet de schuldenaar, of debiteur, ook. Daarvoor hoef ik niet op het knopje van de bel te drukken. Mijn taak was om samen met de schuldenaar te zoeken naar een oplossing. De wetgever was daarbij mijn leidraad. Wettelijke richtlijnen lapte ik veelal aan mijn laars, maar hield wel de basis in de gaten. Als een vordering binnen 10 dagen betaald moest worden en dat lukte niet, maar wel binnen 20 dagen, dan was 20 dagen bij mij gelijk aan 10 dagen.
Het was vaak een situatie van het inschatten van een mogelijkheid. Als u nu de vraag stelt en “ben je nu nooit bedrogen, bedonderd of bedreigd “, durf ik hiervoor de aantallen niet bekend te maken. Natuurlijk deed men zich in eerste instantie beter voor dan de werkelijkheid en natuurlijk ben ik regelmatig, figuurlijk gezien, afgegaan. Hoe vreemd het ook mag klinken, ik had doorlopend begrip voor de reactie bij wie ik had aangebeld. Daarom is het regelmatig voorgekomen, dat ik ergens aanbelde met mijn ervaring die ik inmiddels had opgedaan, dat het fout kon gaan.
Voor de groep personen die financiële problemen heeft, heb ik begrip en durf ik zelf een lans te breken. Ergens een lans voor breken betekent ‘iets verdedigen’, ‘iets aanprijzen’. Je kunt ook voor iemand een lans breken; dat betekent dat je voor iemand opkomt of verdedigt. Het groot uitdrukkingenwoordenboek, de Dikke van Dale, vermeldt dat deze uitdrukking teruggaat op de Middeleeuwen.
Het is inderdaad niet prettig om dagelijks de eindjes aan elkaar te moeten knopen. Het was ook niet mijn taak om te vragen, waarom heeft u nu die te dure tv gekocht, terwijl men wist dat het financieel niet haalbaar was. Ook de aankoop van vuurwerk eind december, was voor mij geen aanleiding om vragen te stellen. Vanaf medio december tot einde 1e week januari waren wij als incassobureau niet actief. Onze stelling was: “mensen met schulden moeten wel vuurwerk kunnen kopen”. Vreemd was de constatering, dat velen in de maand januari het termijnbedrag ook van december betaalbaar stelden.
In de periode van 1995 tot 2005 bij mijn voormalig werkgever op de afdeling invorderingen en van 2006 tot 2019 als eigenaar van Ahon Enschede, heb ik veel schulden voorbij zien komen. Het mooiste vond ik altijd die vordering waar je moeite voor moest doen. Als er een vordering van € 100 keurig in termijnen van € 25,00 werd betaald, miste ik de uitdaging. Het ging allemaal te vanzelf. Vorderingen waarbij je de Nederlandse wetgeving moest raadplegen of de wettelijke schuldsanering natuurlijke personen, de WSNP, dat waren items, waar je mij in feite voor mocht wakker maken.
Regelmatig heb ik met Stadbank Oost Nederland figuurlijk overhoop gelegen om zaken qua bewindvoering geregeld te krijgen. Een saniet, hij / zij die wordt gesaneerd, vond ik belangrijker dan een wettelijke mogelijkheid.
Niemand vindt het fijn om, cru gezegd, bij iemand in het krijt te staan. Toch heb ik regelmatig moeten ervaren, dat opdrachtgevers, schuldeisers, zich niet menselijk opstelden naar de schuldenaar. Het is inderdaad voorgekomen, dat ik als intermediair ging bemiddelen tussen schuldeiser en schuldenaar, omdat ikzelf de vordering betwistte. Vreemd is het, dat ik uit de periode, dat ik incasso reed en personen verzocht om terug te betalen, goede vriendschappen aan heb overgehouden, dat geeft een fijn gevoel.
6 thoughts on “Iemand met schulden is ook een mens”
Ik heb zelf ook in de incasso wereld gewerkt. Ik was niet van de harde incasso-lijn, maar probeerde altijd een redelijke en menselijke oplossing voor de schuld te vinden. Mensen schamen zich vaak voor de schulden die ze hebben en vaak als het te laat is, zoeken ze pas hulp. Ik herken me heel goed in jouw verhaal. Hele mooi blog.
Goedemorgen waarde klaas
Ik heb er geen geheim van gemaakt en ga er ook geen geheim van maken. Ik heb ook keer een incasso op bezoek gehad, mijn mening, had ik maar eerder een keer mijn rekening niet betaald, want ik heb er een prachtige mens aan over gehouden. zal geen naam noemen , INCASSO BUREAU AHON,,,,,,,,? Waar de heer klaas eigenaar van was
Ik hoop dat alle incassobureau dezelfde instelling hebben, maar eigenlijk ook weer niet , want dan heeft heel nl schulden
Fijne dag waarde klaas
Schulden maken is mensenwerk, schulden oplossen is mensenwerk. Dáár waar deze twee samenkomen is derhalve een menselijke aanpak de basis voor de voor beide partijen gewenste oplossing.
Ik heb in het verleden tijdens mijn werkzame dagelijkse taakuitvoering zeer frequent en intensief contact gehad met een invorderingsbeambte van het GAK/UWV. Omdat we allebei van de “menselijke maat” waren kon er vruchtbaar samengewerkt worden met zowel resultaat voor ons als uitvoerder maar zéker ook voor de schuldenaar.
Wie die invorderingsambtenaar was? Lang geleden, ik weet ik denk ik niet meer….., maar ik weet zeker…., het was sinterKLAAS nìet!
Het valt mij op dat de heren van de comments zich alle drie als menselijk opstellen. Mijn ervaring met incasso bureaus is dat het onbeschofte, intimiderende, lastige, vaak agressieve lui zijn, die schijnbaar de wet NIET kennen. Zelfs wanneer je vrijwillig onder bewind bent en de incasso medew. Niet in het register heeft gekeken, wat hij wel verplicht is, zijn ze erg onbeschoft en intimiderende, waardoor ik me kan voorstellen, dat er ook agressief terug wordt gereageerd. Dit beroep wordt door elke …. uitgevoerd, terwijl ik vindt dat men eerst een opleiding daartoe zou moeten hebben, in empathie, sympathy, hoe om te gaan met n medemens, hoe tot een goede oplossing voor beide partijen te komen, en respect voor schuldenaar.
Ik kan er letterlijk een boek over schrijven. Mvg. Oma Thea
Met diplomatie en begrip en de menselijke maat komt men verder, dan alleen met de wet in de hand.
Een tweetal reacties is afkomstig van personen die ruime ervaring hebben gehad met Dhr. Klaas, werkzaam bij Incassobureau AHON.
Dat zegt toch genoeg dunkt mij.
Het boek dat erover gaat is allang geschreven en heb ik in mijn bezit.
Een verfrissende kijk op invorderings situaties is mij bij gebleven.
Een incasso medewerker is niet per definitie onbeschoft of lastig. Uiteraard kan er een tussen zitten die het menselijke aspect mist. Het is vaak de toon die de muziek maakt. Uitgangspunt is gewoon samen op zoek gaan naar oplossingen. Dit was bij de Blogger & zijn compagnon zeer zeker het geval. Uit deze blog blijkt wel degelijk hoe respectvol er wordt geblogd over de schuldenaar.
Comments are closed.