Vakantie, wij “moeten” weer
Het zal een afwijking van mij zijn, maar zodra de vakantie periode voor de deur staat, begin ik onrustig te worden. Een periode van ‘ het moeten ’ breekt aan, want iedereen gaat. En??? moet ik dan ook, omdat dat iedereen het doet?
Soms heb ik iets tegen het moeten. Het past toch niet, als jij als enige uit de rij aangrenzende woningen achterblijft? Buren links en rechts zijn op vakantie en jouw snelle middenklasser staat alleen in het parkeervak. Schijnbaar, maar ik zal het wel verkeerd zien, rust daar een maatschappelijke straf op.
Ach het zal wel aan mijn vorm van workaholic zijn kunnen worden toegeschreven, dat ik anders tegen vakantie opkijk, dan veel aardklootbewoners. Op vakantie gaan, omdat anderen ook gaan, gaat mij net iets te ver. Als al die anderen in het water springen, spring ik toch ook niet, want iemand moet de verstandige zijn om 112 te kunnen bellen.
Het moeten en dan de woordkeuze , ‘want anderen’ staat mij al geruime tijd tegen.
Helemaal heb ik een broertje dood aan die verhalen tijdens een verjaardagsfeest waar volop wordt opgeschept over de rit van en naar het vakantieadres. Vreemd dat ik daarbij bij voorbaat het bijbehorende automerk al voor ogen heb. In dit rijtje van ‘even snel naar de eindbestemming’ denk ik altijd aan Audi en BMW en soms aan een Volvo.
Maar bekijk het nu eens anders. Je mag, en ik gun het iedereen, op vakantie. Een periode van haasten in opdracht van jezelf of van je werkgever kan worden afgesloten om even heerlijk met je gezin er tussenuit te gaan. Ontspannen heet dat, maar je mag het ook onthaasten noemen. Dan mag je eindelijk onthaasten en ga je als een speer vol gas naar je eindbestemming, want je collega’s of kennissen kunnen het einddoel ook binnen 8 uur halen. Jij kunt natuurlijk niet achterblijven. Waarom dan al dat gehaast, je hebt toch vakantie?
Ik vraag mij af hoe je vakantie er dan uitziet. Het valt toch allemaal in de categorie ‘hollen en stilstaan’. Ach ik weet het ook wel een mens heeft ontspanning nodig om even zijn geheugen en dagelijkse beslommeringen te resetten. Wel blijf ik mij afvragen of op vakantie gaan in de stijl die hier boven staat, los mag worden gezien van de drive om je imago.
Het heeft echt weinig zin om op deze manier ‘plotseling’ te moeten. Daarom ben ik ook van mening, dat velen op deze aardkloot verkeerd op vakantie gaan. Het kan nooit een goede start van je vakantie worden genoemd, door vanuit het hollen en racen door te racen naar je vakantiebestemming. Misschien heb ik wel een afwijking om het zo te zien als ik aan het ‘papier toevertrouw’. Natuurlijk ben ik ook wel eens aan een minder drukke periode toe, die ik zachtjes uitgedrukt, vakantie durf te noemen.
Wel probeer ik de geplande vakantie in alle rust voor te bereiden en niet de achterblijvers, als familie spoorzoekers te laten worden. Veel personen gaan op vakantie en zien wel waar ze het einddoel bepalen. Mocht er iets in de kennissenkring gebeuren en hebben de achterblijvers de vakantiegangers nodig, dan is het niet bekend waar zij verblijven. Voorkom daardoor dat de achterblijvers in die situatie spoorzoekers moeten worden.
Natuurlijk wens ik iedereen een goede vakantie. Maar ga op vakantie als het kan. Met kunnen bedoel ik ook financieel. Zo stijgt binnen de incassobranche het aantal vorderingen van personen die de vakantie hebben voldaan op een andere manier dan gebruikelijk is.
Probeer aan een vakantie goede herinneringen te behouden. Brieven van de reisorganisatie, die u achteraf ontvangt met de aanhef HERINNERING drukken de vakantie pret.