Vraagje, vindt u dat ook, dat alles in Nederland zo anders lijkt te worden? Waar je vroeger gesteund door informatie van de overheid je een gevoel had van geborgen te zijn, mis je nu die ondersteuning. Zonder negatief te gaan denken of  mee te lopen met het legioen complotdenkers, vraag ik mij regelmatig af: “was dat jaren geleden ook zo?”  Hoe komt het, maar daar zal ook de Corona schuldig aan zijn, dat de koers die je moet gaan, niet duidelijk is? Nu ik deze woorden teruglees, wil ik het beeld vermijden, dat men gaat denken, dat ik het niet meer zie zitten. Integendeel, ik heb nog volop plannen voor de toekomst. Toch belaagt mij regelmatig de vraag: “hoe moet het nu verder?”

Waar staan wij als burger in onze maatschappij? De bijkomende gedachte, die ik liever zo ver mogelijk van mij af wil zien, is: “waarom moet dat nu allemaal zo en waarom moet ik mij doorlopend aanpassen? Je hebt, ik weet niet hoe ik het moet bloggen, regelmatig geen beeld waar het allemaal naar toe gaat. Daaraan durf ik te koppelen en wat staat er ons allemaal nog te wachten?

Ik heb al gekeken bij veelvoorkomend jongensnamen van het afgelopen jaar, maar waar ik op had  gehoopt, de naam Joost, had geen vermelding. Men zegt dat toch altijd: “Joost zal het weten” en dan noemen ouders hun kind geen Joost meer. Met andere woorden onze vraagbaak komt te vervallen.

Hoe nu verder?  Het beeld van onze toekomst  is vervaagd. Door de komst van de Corona en een bijna falende overheid heb ik het beeld, dat wij het vraagstuk van de toekomst zelf moeten invullen. Misschien is het ook wel een optie om eens van al die ondersteunende instanties af te stappen en gewoon voor jezelf een koers uit te zetten, waarvan jij alleen weet en er zeker van bent, dat het voornemen juist is.

Volg je hart, want dat klopt. In de loop der jaren is het leven je eigen geworden. Het is die figuurlijke jas die je elke morgen weer aantrekt of de figuurlijke rol die je denkt te moeten vervullen in onze maatschappij.  Iedereen heeft zo zijn of haar eigen ritueel om de dag te beginnen en verder in te vullen. Het komt regelmatig voor dat je daarbij je laat leiden conform de richtlijnen die ervoor staan. Niet altijd gemakkelijk en soms baal je van al die situaties en misschien van de  rituelen die zo’n dag met zich meebrengt. Ach het valt natuurlijk allemaal wel mee en natuurlijk komt het zonder een suggestie die je via een blog wordt aangeboden, ook wel goed.

Doordat alle aandachtspunten in het nieuws ook geen enkele duidelijkheid geven en de overheid zichzelf doorlopend tegenspreekt, mis ik een basis. Zelfs nadat men zichzelf weer heeft gecorrigeerd, gaat het wederom fout. Hoeveel tegenstrijdige informatie hebben wij als burgers van Nederland mogen ontvangen, waarbij wordt verzocht om het een plaats te geven. Mede doordat de informatie vaak tegenstrijdig is, gaat menigeen voor zichzelf een beeld creëren in de trant van ‘hoe en nu verder’. Dat nieuwe beeld, dat wij onszelf zijn gaan vormen, heeft niets met complot denken te maken.

Je mag de houding, waarmee wij ons staande proberen te houden, zien als: “zo is het  en daar kan ik (n)iets mee”.  Het is en blijft belangrijk, dat men, in relatie met de, zoals Balkende het noemde, de normen en waarden, in de gaten blijft houden en probeert in alle rust je eigen koers te varen. De kopregel van deze blog heet daarom ook: “volg je hart, want dat klopt”. In deze, zoals ik altijd blog, hectische tijd, is het belangrijk achter je eigen doen en laten te staan. Los van elke complottheorie, want dat mag worden gezien als een vlucht gebaseerd op ongenoegen, is het belangrijk, dat jij je verantwoording kent en beheert voor je gedachte. Gek laten maken door stromingen die in feite onjuist zijn, brengen je alleen maar verder van je doel.

Het is nu eenmaal niet anders. Iedereen zit in hetzelfde schuitje, waarvan de overheid dacht het roer in handen te hebben. Iedereen zal voor zichzelf in deze maatschappij, waar een verplichting als dwangmatig wordt gezien, zijn of haar draai vinden. Niet leuk, maar dat was ook al snel duidelijk.

Belangrijk is in de huidige situatie, dat u, als lezer, het geheel een plaats kan geven. Oké niet leuk en u zal gelijk zoveel balen als menigeen van deze minder leuke omstandigheid. Wordt het afgeraden om op familiebezoek of op vakantie te gaan, dan is het helaas zo. Niemand vindt het leuk, maar probeer er een eigen draai aan te geven die past binnen de normen en waarden. Volg je hart, want dat klopt en dan doe je het goed.