Menigeen zal het zijn opgevallen, dat wij, als Nederlanders, sorry als inwoners van Nederland, ons steeds meer moeten aanpassen. Ik begon deze blog al onjuist met het woord Nederlanders. Voor je het weet, heb je een situatie, dat personen zich gediscrimineerd gaan voelen. Aanpassen, een woord dat jaren geleden nog geen enkele titel mocht hebben, staat nu volop in de running om benoemd te worden. Je moet het aanpassen relativerend bekijken. Als je als bewoner van ons land naar Engeland op vakantie gaat en je wilt je niet aanpassen ( in het verkeer ) denk dat je na één bochtje gaat denken:  “ ik had mij beter wel kunnen aanpassen “. Het is hoe je er tegenaan kijkt. Het is een kwestie van inzien. Zo ook die spookrijder die de politie belt met de mededeling, dat hij hoorde van een spookrijder op de A 1 Hij laat erop volgen: “sorry hoor, maar ik zie meerdere spookrijders”. Aanpassen, wat is dat?

Vriend en toeverlaat, de Dikke van Dale, zegt over aanpassen (1) met iets in overeenstemming brengen: (2) zich aanpassen zich schikken naar de omstandigheden. Ik bespeur de laatste tijd steeds vaker, dat ik in een wereld leef, waarin menigeen zichzelf doorlopend de vraag stel: “ wie bepaalt, dat ik mij moet aanpassen? ” Denk ook dat niemand direct op deze vraag een antwoord kan, maar misschien ook niet wil geven. Elke persoon op deze aardkloot, maar zeker ook in ons Nederland, heeft recht op een menig en handelen  naar eigen inzicht met betrekking tot de normen en waarden.

Het is ook wel iets, waaraan wij inwoners van dat prachtige land de laatste tijd aan worden blootgesteld. Uitdrukkingen en namen van artikelen en andere zo aan Nederland verbonden zaken moeten plotseling anders worden benoemd. Anders worden benoemd, omdat weer anderen zich zouden kunnen storen aan dergelijke uitspraken. Stel dat men zou kunnen gaan denken, dat een onderwerp op hen van toepassing heeft en zonder toestemming schijnt dat niet te zijn geoorloofd.

Op grond van wat nu niet meer gezegd of gedaan mag worden, schoot mij de kopregel van deze blog te binnen. “Word aanpassen de nieuwe trend? Het is allemaal zo, ja hoe zeg je dat zonder iemand te kwetsen, oh ja zo prematuur. Ik had natuurlijk ook kunnen bloggen, zo vroeg of voorbarig. Nadeel is dan weer dat personen die nooit te vroeg zijn, het idee kunnen krijgen, dat zij aan de kant  worden gezet. Het is niet meer prettig om bij elk woordje dat je blogt, schrijft of zegt, vooraf moet nadenken of je een ander daarmee kunt kwetsen.

Het vreemde is, als jij je als gesettelde inwoner van ons land wordt gekwetst, je dan vaak te horen krijgt: “ah joh, stoor je er niet aan, laat die ander toch zijn ding doen”. Mag je de medaille omdraaien en stellen, natuurlijk met de meeste voorzorg en doordacht, dat  een ieder die zich gekwetst voelt niet die eigenschap heeft die anderen wel hebben om gewoon te realiseren waar je mee bezig bent. Johan Derksen suggereerde in de afsluitende uitzending van Veronica Inside, dat hij van mening is, dat wij in Nederland te ver doordenken. Zo kan men bij een actueel onderwerp, waarbij men zou kunnen denken, dat personen terzijde worden gezet, direct aanspraak kunnen maken op het etiket racisme.

Waarom denkt men nu verder? Komt dat door de (on)mogelijkheden die worden geboden via de sociale media als facebook. Voordeel is, dat mijn vrouw Aagje heet en ik van huis uit nieuwsgierig ben, maar facebook mag worden gezien als een maatschappelijke uitlaatklep.

Regels en reglementen zijn er nu om overtreden te worden. Nadeel is, als men daar vanuit gaat, men de plank misslaat. Regels en reglementen zijn opgesteld om bepaalde zaken te structureren. Daarom vind ik het onbegrijpelijk, dat men door slaat door de richtlijnen van de Corona-crisis niet serieus te nemen. De door de crisis ontstane vrije tijd, wordt benut, zo las ik in de krant, om deze te vullen met het voeren van rellen.

Zo ook mijn voorbeeld van de spookrijder op de A1. Hij / zij ziet niet in, dat men fout bezig is. Wel wordt er in mijn schijnverhaal gereageerd door te vertellen, dat de fout bij die ander kan worden gezocht. Ergens in een dik boek staat een eigenschap over een splinter en een balk. Sommigen, zonder verder over de tekst in detail te treden, zien wel de fout bij een ander, maar niet bij zichzelf.

Daarom zal het woord aanpassen in de komende periode steeds meer van zich doen spreken. De vraag blijft gesteld, of aanpassen een methode gaat worden waarbij alles maar moet worden geaccepteerd. Denk dat accepteren en aanpassen familie van elkaar zijn. Laten wij  aanpassen  accepteren in  “ aangepaste “ vorm.