Automatisch start elke dag als een 365^e deel van het jaar op en duwt het geheel naar het einde van de kalender, zo ergens richting eind december. Je hoeft er echt niets voor te doen. Dat schoot mij op een morgen te binnen tijdens mijn vroege wandel-actie van “ op de voetjes “, zoals ik mijn wandelingetjes ben gaan noemen. Heerlijk om ‘s morgens vroeg de dag op deze manier te kunnen beginnen en je gedachten te laten dwalen over het verloop van de dag.

Op de hoofdbaan naast de route, waar ik wandel, racet het verkeer vanuit ons dorp naar de nabij gelegen grote stad om daar hun dag te beginnen. Schijnbaar heeft men zich als deelnemer aan het verkeer verlaat, want de maximum snelheid wordt in mijn ogen flink overschreden. Het kan natuurlijk ook zo zijn, dat men met de woning is ontvlucht en de rust nu zoekt op het werk. Heerlijk om zo, al mijmerend, de wandeling voort te zetten en een invulling aan mijn gedachtegang te geven, zonder de wetenschap of het op waarheid is gebaseerd.

Ik vraag mij af of al die voorbij racende personen nu een planning hebben in hun agenda of dat men gewoon, afgestemd op de dagelijkse automatische piloot, met een vast ritueel de dag is begonnen. Je weet wel het o.w.o.v systeem, dat staat voor opstaan, wassen, ontbijten en vertrekken. Ach iets moet toch een naam of een titel hebben, daarom dacht ik laat ik het maar o.w.o.v noemen. Onze maatschappij staat immers bol van de afkortingen.

Kijk maar eens, als u er de tijd voor heeft, hoe ‘s morgens een dag alle moeite doet om de dag gestalte te geven. Dat een dag begint en tegen 00.00 uur weer stopt, is niets bijzonders, maar ik ben altijd nieuwsgierig naar de details ervan. De bijzonderheden van een dag, de details zoals ik het noem, worden door personen ingevuld of aangedragen. Van die situatie kan ik enorm genieten.

Tijdens de vroege ochtendwandeling kom je steevast dezelfde personen tegen, al dan niet met een hond aan de lijn, die sneller loopt dan de eigenaar. Prachtig omdat gade te slaan, dat honden niet altijd vrolijk kijken is hondseigen. Een hond kan niet lachen. De lach van een hond zit veelal aan de achterkant ervan. Wanneer de staart van een hond heen en weer zwiept, zie ik dat als lachen en goed gestemd zijn. De begeleiders van een hond kennen, dat systeem schijnbaar niet en het is vaak onvoorstelbaar, dat een hond ‘s morgens wordt uitgelaten door hun eigenaar, die niet vrolijk kijkt. Uitzonderingen bevestigen de regel.

Terug van het dagelijks vroeg op de voetjes prikken de cijfers van de digitale klok in mijn werkkamer een tijdsaanduiding, die met een 9 begint. Niet alleen voor mij is dit een acceptabel tijdstip, maar ook voor de vele anderen die hun werkgever hebben bereikt en aan hun betaalde job mogen beginnen. Nu ik al ruim 20 jaar buiten het actieve arbeidsproces sta van een werkgever kan ik mij nog goed herinneren hoe je bij een baas, zoals dat vroeger heette, de dag mag beginnen. Je werkt je opgedragen plichten af en het is een voordeel of zelfs nadeel, dat je klok kunt kijken om te weten, wanneer je weer naar huis mag. Het is om in de trant van het klokkijken te blijven, hoe je ertegen aankijkt. Mijn eerste boek, dat ik heb geschreven, heette niet voor niets: “Geen mens gelijk, geen dag hetzelfde”. Los van elke situatie durf ik nog steeds elke dag te zien als een uitdaging, waarin wij personen worden uitgedaagd om er het beste van te maken. Stilzitten en niets doen, heeft in mijn ogen geen enkele functie en het creëert gedachten die niet altijd positief zijn. Je gaat mijmeren, wat een woord eigenlijk, en je schiet er totaal niets mee op. Elke dag heeft z’n eigen ritme en bepaalt in feite z’n eigen snelheid. Het is alleen een kunst om het verloop van een dag, het ritme, te leren accepteren.

Na de dagelijkse verplichte werkzaamheden komt na een werkdag de tijdspanne om te kunnen resetten. Onze maatschappij biedt vele mogelijkheden om te kunnen resetten. Wat de invulling van een dag bepaalt, is per direct antwoord geven op die vraag. Niemand anders dan uzelf bepaalt in grote lijnen hoe je een dag invulling geeft.

Belangrijk is het om de juiste keuze te kunnen en mogen maken hoe een persoon zijn of haar dag doorkomt. Voor je het weet, is een dag weer verleden tijd en verandert het woord dag in gisteren. Het genieten van een dag is daarom erg belangrijk volgens jouw eigen inzicht.

Na deze dag staat er morgen weer een nieuwe dag gereed, die je weer mag (op)starten.