Vindt u het ook niet, dat wij in een maatschappij leven, oh ja, hectisch blog ik altijd, dat alles volgens een vast patroon moet gaan en zo niet, dan ben je een uitzondering? Wie bepaalt nu of u of ik ergens een uitzonderlijk gedrag vertonen? En zo ja, zijn wij dan anders? Echt een Nederlands gedrag vind ik het, dat etiket plakken. Ik erger mij er al zeer geruime tijd aan. Hoe zo? Als twee vrouwen samen wonen, is dat toch voordeliger voor het betalen van de huur en als twee mannen samenwonen, durft men daar een geheel ander etiket op te plakken. Iets in de trant van geaardheid.

Los van het daadwerkelijke verschil tussen mannen en vrouwen, zie ik geen enkel verschil in het gaan samenwonen ervan. Het zal aan mij liggen, dat ik over de drempel van iemands doen en laten heen stap.

Het valt mij steeds vaker op, dat iedereen wel ergens een mening over heeft. Ik probeer mijn mening vaak voor mij te houden, maar als blogger is dat bijna niet te doen. Kijk en luister maar eens in uw directe omgeving hoe vaak er een etiket wordt geplakt op een situatie die zich voordoet. Zelfs zonder dat feitelijke gegevens bekend zijn, heeft de buitenwacht zich al een beeld gevormd hoe het volgens hen zou zijn. Bij de bron navraag doen? “Ben je gek, ik wil mij verder nergens mee bemoeien“, zegt men dan, maar ondertussen.

Denk dat het etiket plakken in deze tijd een aanzienlijke plek in ons doen en laten heeft gevonden. Of dat nu komt, doordat de sociale media, je weet wel facebook, tik-tok en al die andere semi bronnen van informatie, ons de gelegenheid biedt om een mening te vormen? Ik weet het niet. Wat maakt het in feite ook uit hoe wij onze eigen vrije tijd besteden, maar waarom dat nu vergezeld moet gaan met het plakken van een etiket richting die ander, is mij geheel onduidelijk.

Het zou onjuist zijn, dat u als lezer, zich op afstand plaatst van het bovengenoemde etiket plakken. Moet ik nu echt geloven, dat u geen niet gebaseerde mening, lees etiket, heeft over een situatie bij uw naasten, buren, enz? Lijkt mij sterk, want u bent toch ook een natuurlijke persoonlijkheid, die mee dendert in deze hectische maatschappij.

Zaken die vallen in de categorie ver-van-mijn-bed beheren nu eenmaal bij de buitwacht de mogelijkheid om erover te oordelen. Carl Gustav Jung,(1875-1961) een Zweeds psychiater zei ooit:<< Nadenken is zwaar, daarom oordelen de meesten.>>. Ik weet niet of Carl Gustuv technisch was, maar met deze quote sloeg hij wel de spijker op z’n kop. Hij bedoelt met zijn uitspraak, dat het schijnbaar gemakkelijker is om zelf maar een mening te geven over iets, dan dat je eerst voor jezelf hebt nagedacht over de situatie.

Jaren geleden zag ik elke morgen op het postkantoor, als ik voor mijn werkgever post moest halen een kleine man, keurig in een zakelijk 3-delig gekleed. Hij leek mij, gezien zijn drukke houding echt iemand uit het westen die het allemaal wel wist. Ik vond zijn dagelijkse aanwezigheid op de vroege morgen vermakelijk. Toen hij om een of andere reden mij eens iets vroeg, bemerkte ik, dat hij uit het hoge noorden kwam en in onvervalst Gronings dialect mij iets vroeg. Bij mij een en al verbazing. Of ik voorheen een etiket had geplakt? “Nee, natuurlijk niet”, maar aan mijn verbazing is te merken, dat ik door de mand val.

Soms blog ik wel eens de tekst, dat niets menselijke ons vreemd is en waarom zullen wij ons daarachter verschuilen. Wij zijn, voor zover de mogelijkheid dat toelaat, gewoon mensen, die elk op hun eigen manier de dag door hobbelen en het dagelijkse doen en laten soms voorzien van een etiket. Zou het kunnen zijn, dat het etiket plakken ons van jongs af aan is aangeleerd.? Ik heb vaak Nederland, maar feitelijk onze maatschappij, vergeleken met een postkamer of een sorteercentrum. Dat pakje ( lees die situatie ) moet in dat vakje en dat gegeven of geef het een woord plaatsen wij weer ergens anders.

Ach, je kunt er een blog tekst aan wagen, maar het plakken van een etiket zal als een (on)menselijke eigenschap mogen worden versleten. Het is niet anders en misschien wil de plakker van het etiket mede door het plakken ervan voor zichzelf duidelijkheid. Dit alles in de trant van: “ik denk dat het zo zou moeten zijn?

Toch blijf ik het maatschappelijk niet correct vinden, dat wij ons schuldig maken aan het plakken van een etiket. Ondanks het ongewenste gedoe ontkom je er niet aan, want elk menselijk individu wil schijnbaar op de een of andere manier zijn gedachten een plaats geven. Voordeel van een etiket is, dat je het kunt verwijderen.