Ja maar….
Hoe vaak op een dag wordt u geconfronteerd met een reactie van iemand die als aanvang van het gesprek begint met: “ja maar”. Het schijnt steeds vaker een algemeen ingeburgerd gegeven te worden, dat men op een dergelijk manier “een duit in het zakje moet doen”. Zonder dat u om een dergelijke reactie heeft gevraagd, word je er wel ongevraagd mee opgezadeld. Zelfs een groot concern uit de supermarkt branche kon het in de reclame op tv niet nalaten om een irritante schoonmoeder elke zin hinderlijk te beginnen met: “als je nu slim bent…” Wat is nu er oorzaak, waarom dit gebeurt?
Heeft het enige functie om te willen achterhalen waar, noem het onze geldingsdrang vandaan komt, om altijd te willen en te moeten reageren op situaties als bovenstaande? Denk dat het behoort bij het ongenoegen, dat schijnbaar een daadwerkelijke functie heeft gekregen in onze maatschappij. De wereld om ons heen verandert bijna dagelijks, zonder dat wij er direct grip op hebben. Dan is het toch logisch, in de ogen van velen, om op de veranderingen te reageren met “ja, maar”.
Vooral op sociale bijeenkomsten, die men ook wel verjaardagen noemt, staat het reageren op zaken in de maatschappij die ons tegenstaan , hoog op het programma. Noem een onderwerp dat in de picture staat en zo direct na de koffie en het gebak, start het moment om commentaar te leveren op zaken, die men volgens de aanwezigen, anders had moeten aanpakken.
Ik heb de vraag tijdens dergelijke bijeenkomsten nog nooit gesteld, maar ergens heb ik plannen om tijdens zo’n discussie te vragen: “Ik begrijp nog steeds niet, dat ze jou nog niet hebben gevraagd om advies en raad. Jij schijnt de oplossing, waar anderen nog lang niet uit zijn, in huis te hebben”. Denk, dat het stellen van dergelijke vragen ook weer olie op het vuur van de discussie gooit en wat schiet je er feitelijk mee op.
Het blijven reageren of moet je bloggen, “het onlogisch mee willen praten, om interessant te willen lijken”, is helaas een onderdeel van onze maatschappij geworden. Als je het op de keper beschouwt, heeft Nederland wel erg veel experts en zogenaamde deskundigen onder haar bevolking.
Eerlijkheidshalve kan ik ook wel lachen om bovenstaand maatschappelijk probleem. Vooral de ondeskundigheid bij sommigen die beweren de (on)wijsheid in pacht te hebben, raakt kant nog wal. Het werkterrein van al die deskundigen mag helaas veelzijdig worden genoemd. Alleen al die situaties, waarbij het kromme denken tot in details uit de doeken wordt gedaan, zal bij veel aanwezigen van verjaardagen en andere bijeenkomsten op de terugweg naar huis, de lachspieren doen activeren. Onverschillig welk onderwerp ter sprake komt, menigeen zal reageren met: “ja maar….”dat zal worden gevolgd door een tekst en uitleg, waarop je, als toehoorder, beter niet direct kunt reageren. Ach het heeft ook wel iets en het is altijd beter dan over het weer te redetwisten.
Ook op politiek terrein herbergt ons land vele pseudo schaduw bewindslieden. Zelfs personages zonder enige politieke achtergrond danwel inzicht voeren tijdens diverse verjaardagdiscussies het hoogste woord als het gaat omtrent zware politieke vraagstukken, waar men in de bekendste kamer van den Haag alle moeite doet om tot een oplossing te komen.
Wat dacht u van de materie die te boek staat als Koning Voetbal? Als je dan het geheel, zoals ik op afstand volg, qua discussie, dan is het toch lachen geblazen. Zelfs een bekend tv programma, dat dan wel weer en dan weer niet stopt en uiteindelijk toch weer terug komt, denkt eveneens de wetenschap in pacht te hebben door overal maar een mening over te hebben.
Als je hun gezwets, sorry voor de vaste aanhang, plaatst in de categorie kroegpraat, dan slaat men de spijker op z’n kop. Binnen de oude vertrouwde- en bijna uitgestorven kroegwereld werd vroeger in de sfeer van het betreffende tv programma visie en wijsheid gegeven op allerlei onderwerpen. Aansluitend vind ik, dat de discussie binnen het tv programma moet worden gezien als entertainment en dat men aan de uitspraken tijdens de uitzending geen waarde element mag hangen. Staat de gedane uitlatingen het de kijker niet aan, dan is, volgens mijn mening, elk tv toestel voorzien van een aan- en uitknop.
Ja maar…… u wilt graag meepraten. Dat is uw goed recht, ja maar…..
4 thoughts on “Ja maar….”
Inzake vele onderwerpen, bijvoorbeeld voetbal, hebben we in Nederland miljoenen mensen die daarover een andere mening hebben. Dan krijg je vaak de woorden, ja maar, ze hadden die en die spelers moeten opstellen. En over andere onderwerpen in de samenleving hebben mensen ook vaak andere opvattingen. En dan begint het natuurlijk weer met, ja maar … Ik vind dat niet erg want als iedereen dezelfde opvatting zou hebben over bepaalde onderwerpen zou het een beetje een saaie bedoening worden. Alleen over vrede in de wereld zou wel iedereen dezelfde mening moet hebben. Ik kan nog wel bladzijdes vol schrijven over deze blog van jou, maar anderen zullen op deze blog ook nog wel reageren. Een hele mooie blog Klaas.
Hij is lekker klaas,
Ik weet nog van vroeger, als mijn pa wat zei, eigenlijk niet wat zei, maar wat vroeg, en ik durfde te zeggen , ja maar, dan had ik al pijn in mijn oren.
Nu weet ik wat dat was. Ik zeg geen ja maar meer, nu zeggen er veel , waarom , kijk maar naar de jonge kids om je heen
Ja maaar…………
Ik durf niet meer te reageren. Ik ben ook een van de vele kapiteins die Nederland willen regeren…………
Goede omschrijving van deze uitdrukking. Mijn dagelijkse werkzaamheden, die ik nu 22 jaar beoefen wordt ook telkens onderbroken met het ja maar verhaal.
Het lijkt soms een uiting van ik weet het toch beter. Of is het een kwestie van mee willen praten.
Comments are closed.