schiep hij de journalist. Het nieuws moet toch een basis hebben.  U gaat er toch niet van uit, dat alle nieuws in de krant ook echt nieuws is? De berichten in de krant zijn regelmatig achterhaalde feiten, die bij een bepaalde doelgroep allang bekend zijn, maar eindelijk het groene licht hebben gekregen om te worden gepubliceerd. Ach … en de lezer wordt voorgehouden, dat het nieuws is. Toen ik tot 2005 bij die uitkeringenfabriek werkte en er binnenskamers een melding werd gedaan van een maatregel, kwam het vaak voor, dat er na geruime tijd een persbericht werd uitgedaan en de kranten er weer vol van stonden ‘ wat er nu weer ging gebeuren ‘ Als je de berichtgeving relativeert, nieuws bestaat niet.  

Toen ik in september 1981 aan de slag ging als beginnend freelance journalistje voor een weekblad, had ik niet het vermoeden in welke wilde wereld ik terecht kwam en hoe er kon worden gemanipuleerd met berichten in de krant. Eind september 1981 kende men nog geen internet. Elk op de schrijfmachine uitgetypte tekst moest op de redactie worden afgegeven. En dan krijg je de wending, dat je van freelance journalist wordt omgedoopt naar freelance correspondent. De uitleg die ik hiervan kreeg was, een journalist die niet werkzaam is in het rayon van de redactie wordt correspondent genoemd. In de loop der jaren is de ‘achternaam’ van mijn freelance voornaam regelmatig veranderd. Leuk, het werk bleef hetzelfde en de journalistieke- en creatieve  werkzaamheden konden verder worden uitgebouwd. Tot november 2005 heb ik genoten van mijn nevenwerkzaamheden als ‘schrijvende pers’.

Het doen van een interview is een kunst, waarbij de praktijk je beste leermeester is. Als  aankomend  freelance journalist is het geen goede zet om met een aantal vragen op papier naar het interview te gaan. Het leek zo handig allemaal, want je weet dan wat je wilt vragen. Alleen de praktijk kent een ander systeem. Ik herinner mij nog als de dag van gisteren, dat ik vraag 1 had gesteld en de persoon in kwestie bij het stellen van de eerste vraag, gelijk antwoord gaf op vraag 1 t/m 6. En ja, daar zit je dan als nieuwkomer binnen de journalistiek. Na dit eerste interview, dat werd gehouden in een café in hartje Enschede op een zaterdagmiddag, heb ik deze ondoordachte handelswijze per direct afgezworen. Het was een harde les, maar zeker een leerzame.

In de loop der jaren heb ik mij  vermaakt binnen de freelance journalistiek. Het voordeel van het schrijven voor een weekblad boven dat van een dagblad, is dat je vrijer bent in het maken van je keuze. Natuurlijk word je als broekie binnen de schrijvende pers op de proef gesteld. En natuurlijk trap je er met beide benen in. Zo kreeg ik eens een telefoontje van de eindredacteur, dat er een melding binnen was gekomen, en dat toevallig geen enkele collega die avond vrij was. “Het leek ons een goed idee”, werd mij vaderlijk verteld, “om jou deze klus uit te laten voeren”.  Hij liet erop volgen, “en je leert er nog iets van”. Met trots ging ik die avond op pad. Men had mij die opdracht toevertrouwd en ik beloofde extra mijn best te zullen doen.

Al direct na aanvang van de ledenvergadering van Vido, kreeg ik door waarom voorheen mijn collega’s geen belangstelling in Vido hadden. Vido stond voor Vrouwen In De Overgang. Tijdens de bijeenkomst kon ik mij de lachende gezichten van de collega’s voor de geest halen.  Mijn ontgroening was voltooid. Ik heb er smakelijk,  samen met de collega’s, om kunnen lachen.

Toch blijf ik erbij, dat de schrijvende pers een machtig instituut is. Zodra je de macht en de mogelijkheid hebt om de lezers tekst voor te schotelen, waaraan jij een mening durft te hangen, loop je het risico, dat de lezer daaraan een eigen mening gaat koppelen. Je moet het zien als een steen die je in een vijver gooit. Doordat de steen in de vijver een steeds grotere kring teweeg brengt, zo moet je het ook zien met de mening van een tekst die je hebt geschreven. De reikwijdte van een tekst qua reactie is onbegrensd.

Nieuws staat volgens de Dikke van Dale voor: bericht, tijding: goed nieuws –  slecht nieuws – in het nieuws zijn – in de publieke belangstelling staan. Blijf realistisch en lees elk bericht in de krant kritisch. Laat je niet misleiden door de mening van een journalist. Hij/zij is ook maar een persoon die schrijft wat hij/zij bedenkt.  Toch moet aan een journalist / correspondent een kwaliteitsnorm worden gekoppeld. Het is soms een hele klus om de woorden in de juiste volgorde te zetten. Verder is een journalist iemand, die opschrijft wat iemand hem “vertelt” en dat weer aan een ander laat lezen. Het is niet anders.