Mag je denken, dat het woordje geluk niet in een betekenis is te vangen? Aristoteles veronderstelde ooit: “dat je in feite maar een beetje geluk nodig hebt, om gelukkig te zijn.” Oké maar wat heb je dan nodig? Ik denk dat niemand een daadwerkelijke verklaring kan en durf te geven wat geluk nu in feite is. Hoe kun je geluk nog in deze wereld een plaats geven, gekoppeld aan een betekenis? Je loopt zelfs het risico, dat jezelf gelukkig bent, zodat je van het leven gaat houden. Ben je dan gelukkig? Er is gewoon geen definitie te vinden, dat daarop een antwoord is. En….. oh ja, gelukkig maar.

Een woordencollectie vindt, dat het woord geluk staat voor: < gunstige loop van omstandigheden >  of < aangenaam gevoel van iemand die zich verheugt op iets. > Veel duidelijkheid geeft zo’n verklaring van het woord geluk nu ook weer niet.

Met andere woorden er is niet per direct een verklaring te vinden voor geluk. Mijn mening is, als je moedwillig op zoek gaat naar geluk, zal het geen resultaat opleveren. Je kunt dan stellen, dat geluk zich niet laat dwingen. Men moet iets ondergaan, waaraan een gevoel gekoppeld is, waarvan je kunt zeggen: “ja, dit vind ik fijn, dit staat mij aan en hier voel ik mij gelukkig mee”. Ik weet het zeker als je dan verder vraagt: “maar wat voel je dan?” zal het antwoord niet direct kunnen worden gegeven. Verklaringen als “nu ja, gewoon een goed gevoel”, durf ik niet te zien als een verklaring van de betekenis geluk. Zeg het maar, maar hoe verklaar je dan, dat je de situatie op dat moment prettig en aangenaam vindt?

Het vreemde van geluk is, dat het zelfs indirect samengaat met een ongelukkige gevoelsmatige omstandigheid. Zal een brandweerman, onderweg naar een calamiteit, nu niet denken, ‘gelukkig hoef ik niet naar mijn adres te rijden voor de brand?”. Daarom denk ik, dat geluk te maken heeft met gevoel.

Zo hoorde ik ooit iemand beweren, dat gelukkig zijn bijna hetzelfde moet zijn als naar iets verlangen. Toen ik die verklaring hoorde, dacht ik: “dat klopt toch niet wat er wordt beweerd”. Als je naar iets verlangt, dat je met andere woorden nog niet hebt, dan mis je hetgeen je verlangt toch en maak dat verlangen je dan gelukkig? Wie verlangt er niet naar veel geld, want dat verlangen maak je dan gelukkig, maar het hebben van veel geld kan ook weer problemen veroorzaken. Daarom is verlangen naar zekerheid geen basis om je gelukkig te voelen.

Mijn visie zoek ik dichterbij de verklaring van een omstandigheid waarbij je een goed gevoel krijgt en die je de sores van alledag doet vergeten. Gewoon iets, waarvan je op dat moment kunt genieten en waardoor je wordt overvallen van een rustgevend gevoel.

De verschillende situaties waarbij zo’n gevoel je raakt mag veelzijdig worden genoemd. Frans Daels, ( 1882 – 1974 ) een Vlaamse arts schreef ooit: “wie zich gelukkig voelt met het geluk van een ander, bezit een rijkdom zonder grenzen”. Zo’n stelling mag je koesteren. Met andere woorden geluk hoeft niet altijd op jezelf betrekking te hebben, maar de aanleiding op zich kan ook bij een ander liggen, waarbij jij ook het recht hebt om daarbij een goed gevoel te krijgen.

Helaas schijnen wij in een wereld te moeten leven, waarin het gebruikelijk is om die ander, hetzij een familielid of vriend, niets te gunnen, zelfs geen gelukkige omstandigheid

Je hebt zelfs regio’s, ook in ons land, waar de drive naar imago een hogere prioriteit kent dan het streven naar geluk. Jammer, dat aan die kant van de IJssel, velen nog steeds niet doorhebben, dat gelukkig zijn toch echte belangrijker is dan de strijd om je imago. Ach ja, als men zich daardoor gelukkiger vind, wie ben ik, als blogger, daarvan wakker te liggen.

Soms, maar eerder regelmatig, heb ik het gevoel, dat het hebben van een goed gevoel, in de trant van ik voel mij gelukkig, steeds vaker begint te lijken op het zoeken van een speld in die hooiberg. Denk als de politiek doorgaat met haar stikstofbeleid, zelfs die hooiberg verdwijnt.

Epictetus, een Romeins filosoof was van mening:  < er is slechts één weg naar geluk en dat is op te houden met je zorgen maken over dingen waar je geen invloed op hebt >  Kun jij uit deze quote, zoals dat momenteel heet, opmaken, dat het probleem van gelukkig of zelfs ongelukkig zijn, in het Romeinse tijdperk ook al een onderwerp van discussie was?

De Romeinse filosoof heeft denk ik de juiste definitie gegeven over het zich gelukkig voelen. Zich gelukkig voelen en geen zorgen maken over zaken die je toch niet kunt veranderen durf ik daadwerkelijk als de basis van het onderwerp te zien.  Gelukkig maar, het is niet anders.