Even samen weg uit de sleur van alledag en daarbij nodig ik u uit om met mij ‘mee te rijden’ naar de locatie van mijn bestemming. Bij deze  blog van Op Pad heb ik gekozen voor de locatie ‘het Dal van de Mosbeek’. Het Dal van de Mosbeek ligt in Twente en vanuit Ootmarsum gezien ten Noorden Oosten van Vasse in de buurtschap Mander. Mander telt, zoals dat zo mooi heet, ongeveer 350 zielen. Ondanks deze kleinschaligheid herbergt, maar dan ook letterlijk bij de daad van het woord, herbergt de buurtschap twee prachtige watermolens. De Molen van Bels en de Molen van Frans maken dit enigszins glooiende landschap compleet. 

Rijdend, vanuit Oldenzaal richting het gezellige- en zeer gastvrije Ootmarsum koersen wij naar Vasse. De weg kronkelt zich door het landschap. Je ziet dat dit het landschap niet direct vlak kan worden genoemd. Het geeft het gevoel, dat je over een Es ( hoger gelegen akkergebied ) rijdt. In Twente liggen veel van dergelijke Essen. Men heeft mij ooit eens verteld, dat dit uitlopers zouden kunnen zijn van de Hondsrug die in de provincie Drenthe ligt. Door de ijstijd is de massa, is het landschap op geduwd. De uitlopers lopen door tot het Hoge Boekel in Enschede. Wij rijden richting Vasse. Deze weg maakt al jaren een diepe indruk op mij. Misschien komt dat wel door haar ligging en daardoor ook door de indeling. 

De weg naar Vasse vanuit Ootmarsum geeft rust. Op nummer 246 ligt aan de linkerkant van de weg, laag weggestopt, watermolen de Mast. Bijna onvoorstelbaar dat deze molen sinds 1433, bijna 600 jaar geleden, al actief is als korenmolen. De molen is van het type bovenslagmolen, waarbij via een goot het water op het schoepenrad valt. Bij een watermolen van dit type draait het molenrad altijd van je af en ligt het schoepenrad laag. Ook  de andere twee molens die worden bezocht zijn bovenslagmolen. Door het verval in het landschap is het logisch, dat men voor dit type molen heeft gekozen. Na watermolen de Mast te hebben bezocht, rijden wij door richting Vasse en slaan wij bij de RK Kerk,   de HH Jozef en Pancratiuskerk uit 1864,  rechtsaf. Via diverse bochten waardoor de snelheid daarop moet worden aangepast, houden wij bij de volgende kruising links aan. Na enige tijd wordt bij een zandweg aan de linkerkant van de weg erop gewezen, dat de watermolen van Bels is bereikt, gelegen aan de Bergweg 9 in Mander.

De grote parkeerplaats nodigt u uit om deze bekende Twentse watermolen met een bezoek te vereren. Het bijbehorende horecabedrijf herbergt een origineel Twents interieur. Sinds jaren ’70, (vorige eeuw) bezoek ik deze locatie regelmatig en de  koffie met de echte Twentse krentenwegge geven mij bij elke bezoek een rustgevend gevoel. Je zou kunnen bloggen: “ik ben weer thuis in Twente”. Helemaal wanneer Koning Winter de zomer heeft verdreven en in het restaurant de open haard met het gezellig brandend haardvuur u uitnodigt om plaats te nemen. Bij entree van het restaurant van watermolen Bels betreedt u een sfeer die uitnodigend mag worden genoemd. De kleine veldkeitjes op de vloer van het restaurant, de geur van de brandende open haard, maar tevens de gehele entourage, doet je de tijd vergeten en komt men tot rust. Ja dan is er slechts één woord dat hierbij past; onthaasten.  Onder het genot van een kop koffie met een plak onvervalste Twentse krentenwegge bekruipt mij altijd het gevoel, waarbij ik altijd denk: “dit is optimaal genieten van de Twentse gastvrijheid”. Vanzelfsprekend nodigt in de zomermaanden het buitenterras u uit om eh…oh ja, te onthaasten.

De watermolen van Bels is gebouwd in 1725 en ook bij deze molen valt het water via een goot bovenop het schoepenrad. Nadat het maken van papier minder opleverde, liet eigenaresse Meyer rond 1845 vlakbij een tweede molen bouwen. Daar werd cichorei gebrand, een vervanger voor koffie, voor mensen die echte koffie niet konden betalen. In 1860 bouwde zoon Frits de molen om tot korenmolen. Ruim een halve eeuw later, in 1916, kocht Jannes Bels het molencomplex en werd ook de papiermolen een korenmolen. Het watermolenrestaurant is gevestigd in de voormalige korenmolen. Verlaten wij na enige tijd het restaurant, dan gaan wij bij het verlaten ervan links af.

Schuin naar boven loopt een goed begaanbaar wandelpad dat over een es,  dat ons brengt naar de watermolen van Frans, die op dezelfde Mosbeek is aangesloten. De watermolen van Frans dateert uit 1711. In 1870 is deze mooie watermolen verkocht en is de molen verbouwd tot korenmolen. Tevens werd de huidige molenkolk toen aangelegd.

Het dal van Mosbeek met vanzelfsprekend beide watermolens koester ik als een speciale locatie in het Twentse landschap. Het is ook niet logisch om deze locatie even snel te bezoeken en daarbij jezelf geen tijd gunnen om te genieten. Het klinkt hard, maar als je van plan bent om in haast even het dal van de Mosbeek te willen bezoeken, blijf dan gewoon heerlijk in je drukke bezigheid en laat het genieten aan de echte dagjesmens over.  

Het Dal van de Mosbeek staat bij mij hoog aangeschreven omdat de locatie rust uitstraalt.  Het Dal wordt al bijna een halve eeuw door mij regelmatig bezocht. Zoals ik al blogde, het straalt rust uit en je kunt er heerlijk onthaasten en ont-moeten. Ontmoeten in de vorm van hier moet niets en hier kun je heerlijk ontspannen.

Naast de genoemde watermolens biedt de locatie volop de gelegenheid om “op de voetjes” de omgeving te verkennen. Op de parkeerplaats van de watermolen van Bels staat het Infocentrum van het Overijssels Landschap. De medewerkers ervan kunnen u nader informeren over dit prachtige Dal van de Mosbeek.

Mocht u meer informatie willen over de locaties Twente <> Achterhoek, stuur dan even een mailtje naar jemoethetzien@gmail.com

---

Zoals in het vorige bericht al geschreven is het kijken naar wat je wilt fotograferen van belang voor een mooie krachtige foto. Ook de compositie speelt een belangrijke rol. Er zijn vele zogenaamde compositieregels die je kunt toeassen. We noemen er drie die je heel gemakkelijk kunt gebruiken wanneer je op pad gaat.

Tip 1 – Maak gebruik van de regel van derden.

Wanneer je onderwerp in het midden van het beeld staat heb je vaak veel loze ruimte eromheen. Het maakt de foto soms saai om naar te kijken. Dit kun je makkelijk verhelpen door gebruik te maken van de regel van derden. Verdeel je beeld in negen gelijke vlakken door denkbeeldige lijnen te trekken. Plaats je onderwerp op een van deze lijnen en je zult zien dat je foto ineens een stuk krachtiger is geworden.

Tip 2 – Zorg dat de horizon recht staat.

Waar veel mensen niet op letten bij het maken van een foto is de achtergrond. En dan specifiek op de horizon. Hoe vaak kom je niet foto’s tegen waar het water denkbeeldig uit de foto loopt omdat de horizon niet recht staat. Het ziet er een beetje raar uit omdat water in het echt toch echt vlak is. In de bergen of wanneer de horizon niet aanwezig is kun je gebruik maken van natuurlijke elementen zoals bomen of muren waarvan je zeker weet dat die vanuit jouw standpunt uit recht zijn. Dat is namelijk ook het beeld dat de kijker straks ziet als deze jouw foto bekijkt.

Tip 3 – Laat kijkruimte bij het maken van een portret

Wanneer je een portretfoto maakt laat dan ruimte in beeld in de richting waarin de persoon kijkt. Dat noemen we de kijkruimte. Er ontstaat zo een natuurlijker beeld van wat we normaliter ook zien. Wanneer je dan ook nog het oog van de persoon op een kruispunt van de regel van derden plaatst wordt het een prachtig portret om naar te kijken.