Pontje en Bronkhorst

Pontje en Bronkhorst

Pontje Bronkhorst

Waar het doorkomt is mij nog steeds niet bekend, maar Bronkhorst en het pontje hebben op mij een grote aantrekkingskracht. Bij het binnenrijden van het kleinste stadje van Nederland, bekruipt mij het gevoel van ont-moeten en even terug in de tijd. Daarom nodig ik u uit om met mij mee te rijden richting Bronkhorst en het pontje, dat je “over de Ijssel” zet voor een kijkje terug in de tijd.   

Ooit werd ik er door mijn zoon erop aangesproken, als ik weer eens het plan opperde om met mijn camera’s op pad te gaan en hem vroeg om mee te rijden, dat hij zich dan verweerde met: “ Pa, toch niet weer naar het Pontje en Bronkhorst ”. Soms, maar dat zal dan toevallig zijn gebeurd, werd ondanks mijn ontkennend antwoord, toch later tijdens de rit Bronkhorst aangedaan.  

Waarom is het voor mij dan ook zo moeilijk op de gestelde vraag geen eerlijk antwoord te kunnen geven? Ligt dat aan het kinderliedje van “ Schipper mag ik overvaren “ of mogen de woorden van het heen en weer lied van Drs. P. “de Veerpont “ daarvan de schuld zijn. Ik weet het niet en moet ook eerlijk bekennen, dat ik de feitelijke oorzaak ook niet wil weten. De woonkern Bronkhorst en niet te vergeten het mooie pontje, dat de beide oevers van de IJssel ‘figuurlijk’ met elkaar verbindt, heeft op mij een onuitwisbare aantrekkingskracht. 

In deze Op Pad blog foto reeks, prachtige woord combinatie, voldoen beide aandachtsgebieden, zowel de IJssel als Bronkhorst als terechte onderdelen voor de serie Op Pad. Om de hoofdlocatie op een juiste manier te bezoeken heeft het mijn voorkeur om Bronkhorst vanuit het nabij gelegen Brummen te benaderen. In Brummen komt men via de Bronkhorsterweg bij de IJssel. Het pontje zet ons even later over de Ijssel richting Veerstraat, waarna wij de kleinste stad van ons land, Bronkhorst bereiken. 

Voordat wij de overtocht met het  pontje de IJssel maken, vind ik het  rustgevend om op de oever van de IJssel te genieten van de voorbijtrekkende binnen- en pleziervaart. Het laden en lossen van het pontje geeft altijd weer nieuwe beelden. Zittend op een van de vele bankjes die op de oever zijn opgesteld, is het verblijf op de oever van de IJssel indrukwekkend. Belangrijk is het om op de oever aanwezig te zijn zonder de drang van tijd en zonder verdere plannen dan alleen de  geplande overzet naar Bronkhorst.

Als dan na enige tijd het verblijf op de oever langs de IJssel wordt verdrongen door het verlangen om met het pontje de rivier over te steken, dan zal nadat de andere oever is bereikt Bronkhorst in zicht komen. Even later rijdt men, in alle rust, want snelheid  krijgt in dit stadje geen voet aan de grond,  onze eindbestemming binnen. Bronkhorst betreedt men via de Bovenstraat. Aan deze straat op perceel 12, staat het historische gebouw Het Hooge Huys, dat in 1896 werd gebouwd. Het gehele perceel is L-vormig en in mijn belevenis zie ik het Hooge Huys als een van de belangrijkste monumenten van Bronkhorst.

Nadat wij bij het centraal gelegen kerkgebouw linksaf zijn geslagen en waar wij even later bijna het stadje weer zouden verlaten, ontdekken wij aan onze rechterhand een grote parkeerplaats. Met nog vers op onze menselijke harde schijf de beelden van het Bronkhorst, waar wij zojuist door heen reden, is de uitnodiging om op de parkeerplaats de auto te parkeren en wandelend, “op de voetjes “ zegt men bij de politie, het kleinste stadje van ons land te bezoeken meer dan een wens.

Ondanks het gegeven, dat Bronkhorst slechts 90 inwoners telt volgens Google, maar op hoogtijd dagen ligt het aantal bezoekers aanzienlijk hoger, dan bijna wenselijk is, kan het bezoek aan deze nederzetting gevarieerd worden genoemd. Zo telt Bronkhorst maar liefst 51 monumenten  verdeeld over 38 Rijksmonumenten en 13 gemeentelijke monumenten.

Teruglopend vanaf de parkeerplaats, waar wij tijdelijk onze auto hebben achtergelaten, wandelen wij over de  Benedenstraat het stadje binnen en lopen wij richting de kerk, die ligt op driespong met de Bovenstraat en de genoemde Benedenstraat.

De Kapel van Bronkhorst is een Protestantse kerk. Omstreeks 1300 werd de kapel voor het eerste genoemd. Tijdens de  stadsbrand van 1633 werd de kerk zwaar beschadigd. De schade was zo aanzienlijk, dat in de 18e de kapel haar functie van gebedshuis kwijtraakte en in die tijd dienst deed als opslagruimte en zelfs als schoolgebouw. Begin zestiger jaren werd de functie van de kapel in ere hersteld.

Bronkhorst herbergt, ondanks haar kleinschaligheid diverse galeries en zelfs mag het Dickens museum niet onvermeld blijven. Naast de twee gezellig ingerichte horeca ondernemingen, herbergt, want daarover spreek je in alle waardigheid als je het  over Bronkhorst hebt, heeft het veel te bieden. Het Dickens museum, dat zich aan de Benedenstraat bevindt, kan zich heugen op grote belangstelling. Terug in de tijd mag je het straatbeeld rond de Kerstdagen in Bronkhorst dan noemen. De sfeer en de tijd uit de jaren van Charles Dickens bepalen dan het straatbeeld. Zangkoren, vuurkorven en straattoneel brengen de belangstellenden terug naar het verleden. 

Veelzijdigheid heeft in feite niets met omvang van doen. Zelfs in de kleinste stad van Nederland kost het weinig moeite om groots uit te pakken. Onthaasten en ont-moeten zijn twee elementen die binnen de woonkern Bronkorst een grote rol spelen. Zo kent Bronkhorst gelukkig geen in het oog springende nieuwbouw en hebben alle percelen in de woonkern dezelfde uitstraling. 

Het dagelijkse leven in Bronkhorst wordt, buiten het toeristen seizoen, beheerst door rust. Misschien is die rust dan als basis gezien door kunstenaren om zich te vestigen in Bronkhorst. Zo heeft er zich een edelsmid gevestigd, maar ook een kaarsenmakerij en een chocolaterie. Een bezoek aan Bronkhorst wordt de basis van een herinnering.

Mocht u meer informatie willen over de locaties Twente <> Achterhoek, stuur dan even een mailtje naar info@jemoethetzien.nl


Studio Tubantia - Hier leer je fotograferen

De tips van Studio Tubantia

Wanneer je op pad gaat en onderweg foto’s maakt is de verleiding groot om van alles wat je ziet een foto te maken. Zeker met de huidige digitale camera’s en de mogelijkheden om foto’s op te slaan is letterlijk het einde zoek. Grote vraag wanneer je thuis je foto’s gaat bekijken is of alle foto’s nou echt zo interessant of mooi geworden zijn?

Bij mij was dat zeker niet altijd het geval. Vele foto’s zijn uiteindelijk gewist omdat ze nagenoeg hetzelfde lieten zien. De kunst is om een foto te maken die tot de verbeelding spreekt, die laat zien wat er zo mooi of bijzonder was. Maar hoe doe je dat dan? We geven je alvast drie tips.

Tip 1 Loop eerst om je onderwerp heen en beschrijf wat je allemaal ziet. Je zult zien dat je gaandeweg steeds beter kunt benoemen wat je nou zou mooi vindt. En fotografeer dan datgeen wat je het mooist vindt.

Voor het maken van een bijzondere foto moet je goed kijken. Kijken naar grote- en kleine dingen van je onderwerp, de locatie en omgeving waarin het staat. Wat speelt zich er af? Het helpt om eerst om je onderwerp heen te lopen om goed te kijken wat je allemaal ziet. Wat is nu zo mooi, dat je er een foto van wilt maken?

Tip 2 – Zoek een uniek standpunt om je onderwerp te fotograferen. Durf af te wijken van wat je normaal zou doen. Door het afwijkende standpunt krijgt je foto een ander perspectief van wat je normaal ziet en wordt daardoor interessanter om naar te kijken.

Wanneer je op pad gaat, ben je vaak niet de enige fotograaf. Je kent het vast wel dat rijtje fotografen die allemaal vanuit dezelfde positie de foto maken. Ze maken hierdoor nagenoeg allemaal dezelfde foto. Hoe zou het zijn als jouw foto nou afwijkt van al die andere? Dat maakt hem veel interessanter om naar te kijken. Ga door de knieën of ga op een ander punt staan om je foto te maken. Maak bijvoorbeeld een foto van al die fotografen die dat bijzondere moment aan het fotograferen zijn. Je foto vertelt hierdoor direct een verhaal.

Tip 3 – Fotografeer in de zomer bij voorkeur niet midden op de dag omdat de zon dan te fel schijnt. De ochtend of avond geeft zachter licht waardoor het verschil tussen licht en donker afneemt en kleuren mooier uit kunnen komen.

Wanneer je in de zomer overdag fotografeert staat de zon meestal hoog aan de hemel te branden. Het felle licht zorgt voor een groot contrastverschil tussen licht en donker. Het is niet altijd mogelijk om donkere delen in je foto goed weer te geven zonder dat de lichte delen overbelicht raken. Dat is er wel wanneer de zon lager aan de horizon staat. Dus in de ochtend of avond wanner de zon minder fel schijnt. De kleuren worden er veel mooier door.

2 thoughts on “Pontje en Bronkhorst

  1. Heel rustiek plaatsje.
    Is ook duidelijk te zien op de prachtige foto’s.
    Een aanrader voor de vakantieperiode.

  2. Mooi geschreven en zeer zeker de moeite waard om hier eens naar toe te gaan.
    Goede tips om de foto’s te verbeteren.

Comments are closed.